Mwy nag un iaith yma

11th March 2005, 12:00am

Share

Mwy nag un iaith yma

https://www.tes.com/magazine/archive/mwy-nag-un-iaith-yma
Mae Cymru’n llawn plant dwyieithog, meddai Sian Thomas

Ro’n i’n pendwmpian yn y gwely’r bore o’r blaen, ar ol cael fy neffro’n greulon gan sgrech y cloc larwm, pan glywais swn y postman yn stwffio’r llythyron boreol drwy’r blwch postio. Glywais i erioed y fath ffwdan wrth drio postio’r hyn ro’n i’n feddwl oedd pentwr o ‘rwtshbost’ a biliau. Erbyn hyn roeddwn wedi hen ddihuno, ac yn ysu am wybod beth oedd mor anodd i’w bostio. Oeddwn, mi roeddwn yn llygad fy lle - pentwr o bapurau lliwgar yn cynnig bargeinion yn amryw o siope’r ardal, cerdyn post gan ffrindiau ar wyliau sgio, ac amlen frown gan ddyn y treth!

Yng ngwaelod y pentwr, roedd yr hyn achosodd y swn - cylchgrawn swmpus yn hysbysebu’r hyn oedd ar gael i’ch helpu chi i ehangu sgiliau ieithyddol eich plant. “Diddorol!”, meddyliais, a dyma’i agor, a gweld y geiriau “Does your child speak only English?”

Nawr galwch fi’n sensitif, ond mi dwymodd fy ngwaed, cyn i mi hyd yn oed fentro i’r tudalennau eraill. Yr hyn wylltiodd fi, oedd y cymryd yn ganiataol sy’n digwydd byth a hefyd gan y byd Saesneg ei iaith, taw’r Saesneg yw unig iaith y mwyafrif o blant Prydain. Fe wyddom, yma yng Nghymru, am y cynnydd yn y niferoedd sy’n dysgu’r Gymraeg, a llwyddiant aruthrol y gyfundrefn addysg wrth gyflwyno’r iaith i blant o gartrefi di-Gymraeg. “Only English?!”

Yn sicr, ‘dyw hyn ddim yn wir yng Nghymru, nac ychwaith mewn nifer o ardaloedd eraill o’r Deyrnas Unedig, lle mae’r ieithoedd brodorol wedi profi adfywiad - yn Iwerddon a’r Alban er enghraifft. Yn ogystal a hynny, ers degawdau bellach, bu’r ynysoedd yma’n gyrchfan i nifer o dramorwyr sydd wedi ymgartrefu yma, a bellach mae nifer helaeth o’r ail neu’r drydedd genhedlaeth o fewnfudwyr yn falch o allu dweud eu bod yn Gymry Pacistanaidd, yn Saeson Affricanaidd, yn Wyddelod Eidalaidd neu’n Albanwyr Pwylaidd, ac yn y blaen, a’u bod yn arddel eu mamiaith yn ogystal a’r Saesneg. Mewn rhannau o Gymru, yn enwedig yn y trefi a’r dinasoedd lle gwelir canran uchel o fewnfudwyr, mae nifer o ddisgyblion yn siarad tair iaith neu fwy, a’r un mor gartrefol yn y Gymraeg a’r Saesneg a iaith y ‘teulu gartre, ac mae’r rhieni’n awyddus eu bod yn derbyn eu haddysg drwy gyfrwng y Gymraeg. “Only English?!”

Aeth y cylchgrawn ymlaen i hysbysebu fideos a chyrsiau i ddysgu Ffrangeg, Sbaeneg ac Almaeneg i blant y wlad - gwych - ond doedd dim son am gyrsiau dysgu Pwnjabi, Arabeg, Cantoneg, Wrdw neu Hindi, er enghraifft, a ieithoedd y gwledydd tu fas i Ewrop - gwledydd sy’n cynrychioli canran mor sylweddol o drigolion yr ynysoedd hyn. Oni fyddai’n wych o beth bod plant brodorol yn dysgu rhywfaint o iaith eu cymdogion newydd? Nid y plant fyddai’r unig rai i elwa o ehangu eu sgiliau iaith. Dwi’n siwr bod nifer ohonom ni wedi teithio dramor ar wyliau ac edmygu sgiliau ieithyddol y sawl sy’n gweini arnom ni mewn gwestai neu siopau - eu gallu i gyfathrebu mewn nifer o ieithoedd. Faint ohonom ni, drigolion brodorol yr ynysoedd hyn sy’n gallu cynnal sgwrs ar unrhyw lefel mewn tair neu bedair o ieithoedd? Onid yw hi’n bryd i ni dderbyn bellach bod nifer o ieithoedd brodorol, hyd yn oed yma yng Nghymru?

Y gwir amdani yw bod y mwyafrif ohonom ni jest ddim yn trio! Mae iaith yn ffenest ar ddiwylliant cenedl ac, yn y byd sydd ohoni, oni allwn ni i gyd elwa o wybod ychydig mwy am ffordd o fyw, arferion, traddodiadau a chredoau ein cymdogion? Fyddai’r byd yma’n lle diflas ar y naw pe byddai pawb yn gwmws yr un peth, ac yn siarad un iaith yn unig. Mae’r byd yn fach, a rhaid i ni fyw ochr yn ochr a’n gilydd a pharchu’n gwahaniaethau, ffordd o fyw a diwylliannau amrywiol. Fe dystir yn gyson i’r cyd-fyw ddigwydd yn naturiol o fewn muriau ysgolion meithrin a chynradd, lle’n aml y daw ieithoedd yn rhwydd i blant, ond beth sy’n digwydd wrth i’r unigolion yma dyfu’n hyn? Pam mae gwahaniaethau’n gallu datblygu’n broblemau a siarad diddiwedd buarth ysgol yn troi’n dawelwch neu’n gweryl ar balmant stryd fawr? Hwyrach taw’r camau cyntaf at gyfathrebu ydi parchu ieithoedd a diwylliant ein gilydd, hybu dealltwriaeth o’r hyn sy’n wahanol amdanom ni ac annog goddefgarwch. Y man cychwyn, efallai, yw cydnabod a dathlu realiti’r geiriau - “NOT only English!”

Mae Sian Thomas yn gyflwynwraig teledu a radio, ac mae ganddi radd ieithyddiaeth

Want to keep reading for free?

Register with Tes and you can read two free articles every month plus you'll have access to our range of award-winning newsletters.

Keep reading for just £1 per month

You've reached your limit of free articles this month. Subscribe for £1 per month for three months and get:

  • Unlimited access to all Tes magazine content
  • Exclusive subscriber-only stories
  • Award-winning email newsletters
Nothing found
Recent
Most read
Most shared